Bölmə: Hekayə
Qaçqın düşərgəsi yoluna burulub bir anlıq ayaq saxladım. Gördüyüm mənzərəni canıma hopdurmaq istəyridim: Yan-yörəsi nimdaş çadırlar, süzülmüş palazlar, rəngi qaçmış…
Bakı tutqun, payızın xislətinə uyğun boz və darıxdırcı olsa da, şəhərin mərkəzindəki miyanə bir kafedə görüş üçün vədələşmişdilər, bəlkə, bu…
İllərdir ki, kanalizasiyalarımızı təmizləməklə məşğul idi. Gözümü açandan onu yerin altında – poxun içində görmüşəm. Elə axıra qədər də belə…
Alnını puçur-puçur tər basdı. Eyni anda barmaqlarının ucları buzladı. Qanı damarlarında donduğundan ayaqları keyidi. Sağ gözü səyridi. Ürəyi bulandı. Yolun…
Bu yastı damlı boz kəndi əhatə edən çöllü-biyabanlarda tək-tük tikili, ev-eşik vardısa, zaman keçincə hamısı dağılmış, yerlə bir olmuş, it…
“Çəkilin, tuş gəlməsin Kimsə daşıma indi. Sümüyümə düşən hava Gəlir başıma indi” (Pərviz) Bakıda çoxlu şair, yazıçı, artist, musiqiçi heykəli…
Xarrat Nifti hindəki qoca xoruzun yersiz banını eşidib, artıq həyat yoldaşdan da çox sevdiyi qalın yorğanın altından dik atıldı; bu…
Baş daşından boylanan gözəl qadınlara… Günəş gur ağacların arasından həyətmizə günorta yol tapardı ki, onda da Reyhan xala şəfəqə qoşulub…
Babamı mən kor eləmişdim. Buna bütün varlığımla inanacaq qədər balaca, vicdan əzabı çəkəcək qədər böyük idim. Belə baxanda, özündə də…
Bu yaz gününə qədər Malik həyatını birnəfəsə yaşamışdı. İçində tərs əsən küləklərin dalınca qaçmışdı, qeyzini soyutmağa bəni-adəm tapmamışdı. Günəşdən xoş…